Matcha

Matcha to sproszkowana zielona herbata, która została wymyślona w Chinach w okresie dynastii Tang między VII a X w.

Między X a XII w stała się bardzo popularna. zmieniały się jej metody jej przygotowania i parzenia. Z czasem stała się tak popularna, że mnisi buddyjscy Zen uznali ją za niezbędny element medytacji. Uważali, że oczyszcza umysł i ciało. Ceremonia picia herbaty, sposób jej wytwarzania i przygotowania zostały przewiezione do Japonii wraz z mnichami buddyjskimi Zen w 1191, osoba odpowiedzialną za kultywowanie tej tradycji był mnich Eisai. Ten często cytowany mnich nazywał matchę “elixirem nieśmiertelnych”.

Z czasem rozwój przemysłu herbacianego rósł wraz z imperium chińskim. Dostępny na rynku ogromny wybór herbat liściastych, prasowanych powoli wyparł matchę.

Natomiast w Japonii ceremonia parzenia matchy była nieodzownym elementem funkcjonowania zakonów buddyjskich Zen, później ceremonię przejęła  klasa Szogunów.

“Nowa” i do dziś praktykowana  metoda produkcji matchy powstała w 1738 r w wyniku pracy Sohen Nagatani. To dzięki niemu herbata została spopularyzowana wśród innych grup społecznych.

Różnica między chińską i japońską matchą:

Chińska ma ciemniejszą barwę i delikatnie bardziej cierpki smak. Jej aromat jest bardziej wyrazisty.

Matchę japońską charakteryzuje jaśniejszy kolor, delikatniejszy smak i większa słodycz

Każdy może wybrać według własnych preferencji smakowych. Matcha chińska nadaje się znakomicie do wypieków, mleka i dla baristów.

Sposób parzenia:

Herbatę matcha (ok. 3 g na miseczkę 150-200 ml) zalewamy przegotowaną wodą o temperaturze około 60-70ºC i energicznie mieszamy, doprowadzając do stworzenia jednorodnej zawiesiny.