Opcje przeglądania
Cena
  • od
    do

Herbata cejlońska zaczęła być produkowana po raz pierwszy na Sri Lance (wówczas nazywanej Brytyjskim Cejlonem) przez James’a Taylor’a w 1866 r., na jedynych 19 akrach ziemi należących do plantacji Loolecondera w prowincji Kandy. Z czasem uprawa herbaty w tym regionie zaczęła być bardzo popularna, a Cejlon stał się jednym z największych importerów herbaty na świecie, produkując jej rocznie ponad 250,000 ton.

Wcześniej wzgórza Cejlonu służyły produkcji cynamonu, a po kryzysie w latach 30-tych XIX wieku zaczęto  hodować kawę, później kakao i chinowiec - niestety, plantacje te nie były odporne na różne gatunki grzyba, który rozwinął się na Sri Lance. Plantatorzy, którzy przetrwali te trudne czas, zachęceni sukcesem Taylor’a zaczęli hodować herbatę, która była odporna na rodzime dla Cejlonu grzyby i pasożyty.

Obecnie, dużym problemem, z którym boryka się Sri Lanka jest wykorzystywanie taniej siły roboczej, głównie wśród kobiet.  Kulturowo kobiety tego regionu są od dziecka wykorzystywane do pracy, idąc w ślady swoich matek i babć. Oczekuje się od nich całkowitego zaangażowania nie tylko w pracy, ale również w domach jako, że mężczyźni prawie w ogóle nie zajmują się gospodarstwem domowym i dziećmi. Kobiety stanowią do 80% siły roboczej na plantacjach.

Problem został naświetlony przez organizacje charytatywne, które skutecznie wywierają nacisk na plantatorów, by chronili kobiety przez wykorzystywaniem w pracy. Postulują podniesienie płac oraz polepszenie warunków mieszkalnych (obecnie kobiety dostają około 60 pensów dziennie za zbieranie herbaty, której musza zebrać około 16 kg dziennie).

W ostatnich latach sytuacja ta zaczęła się poprawiać. 

Warunki pracy ludzi są tu bardzo istotne ponieważ Sri Lanka jest jednym z niewielu miejsc na świecie, gdzie herbata jest zbierana ręcznie! – zbierany jest pączek i dwa górne liście. Wpływa to zasadniczo na jej smak i jakość. 

Próbowano używać maszyn do zbiorów, ale zaprzestano tej metody ponieważ do zbioru dostawało się za dużo gałązek i niższej jakości liści. Zwiększało to objętość herbaty, ale znacząco pogarszało jej aromat.

Obecnie, około 4% całej powierzchni Sri Lanki pokrywają plantacje herbaty, mieszczące się na wysokości powyżej 2100 m n.p.m.. Widok krzewów herbacianych posadzonych skrupulatnie w rzędach, znany nam z wielu zdjęć pochodzi, właśnie z tego regionu.

O herbatę na Sri Lance bardzo się dba, regularnie nawozi, a zbiór ręczny sprawia, że każdy krzak jest dokładnie sprawdzony przez doświadczone zbieraczki. W 1934 roku prawo zabraniało importu herbaty niskiej jakości i choć później zostało ono zarzucone, zwyczaj ten pozostał i nadal bardzo dba się o jakość herbaty cejlońskiej.

Rodzaje herbaty cejlońskiej dzielą się na trzy główne rodzaje: czarną, zieloną i białą.

Herbata czarna jest specjalnością wyspy, charakteryzuje się świeżym, wręcz cytrusowym aromatem i smakiem. Niektóre z herbat cejlońskich mają ciemniejszy kolor i mocniejszy smak, zawdzięczają to procesowi produkcji – ten zależy od plantacji, z której pochodzi dana herbata.

Herbata zielona – otrzymywana głównie z krzewu Camellia sinensis​ var. Assamica, który dostarcza herbacie mocniejszy smak i zapach, z wyczuwalna nutą orzechową. Ciekawostką jest, że chińskie nazwy herbat takie jak Gunpowder czy Chun Me,  – zachowały się do dziś od czasów, gdy na Chinach właśnie wzorowali się pierwsi plantatorzy herbaty na Sri Lance.

Herbata biała – bardzo ceniona na całym świecie tzw.‘silver tips’. Herbata biała po raz pierwszy była uprawiana w regionie Nuwara Eliya, niedaleko Szczytu Adama na wysokości 2,200–2,500 metrów n.p.m.. Herbata ta jest ręcznie zwijana i pozostawiana do wyschnięcia na słońcu, czemu zawdzięcza swój delikatny smak i aromat, za który koneserzy skłonni są zapłacić nawet kilkaset dolarów za kilogram

Cejlon

do góry
Sklep jest w trybie podglądu
Pokaż pełną wersję strony
Sklep internetowy Shoper.pl